Nie ma wielkich rzeczy do dokonania. Życie składa się z drobnych spraw.
Jeśli zainteresujesz się tak zwanymi wielkimi sprawami, przegapisz życie.
Na życie składają się: picie herbaty, plotkowanie z przyjacielem, wyjście na spacer bez jakiegoś konkretnego celu, bez zamierzonego rezultatu, tak byś w każdej chwili mógł zawrócić.
Życie to przygotowanie czegoś do jedzenia dla ukochanej osoby, ugotowanie czegoś dla siebie, bo kochasz także siebie, pranie ubrań, mycie podłogi, podlewanie ogrodu. Te małe sprawy, maleńkie rzeczy...
Osho "Równowaga ciała i umysłu"
I za czym tak biegniesz? Po co to wszystko robisz? Dla dzieci? Dla siebie? Harujesz od świtu do nocy i co? Gdzie jest cel? Czy w ogóle jeszcze widzisz cel? Czy żyjesz po to aby "dążyć do czegoś"?
Te popołudnia kiedy nie myślę o niczym innym tylko o kredkach, bajeczkach, klockach, kolorowankach, nie przejmuję się że już 18:00 a my dopiero po obiedzie (w zasadzie to prawie jak kolacja), że zabawki rozrzucone, że ściana porysowana.... Tak to po to haruję jak wół żeby teraz usiąść na podłodze i przebierać lalki, czytać po raz setny tą samą książeczkę o pojazdach, posłuchać fałszowania i brzdękolenia niezdarnych rączek na pianinie, pobawić się w chowanego i wiedzieć, że i tak zawsze ich znajdę pod moim łóżkiem...
Ta ochlapana wodą łazienka, moja własna, cudowna, ciepła, z dużym półokrągłym oknem, tak to okno jest super i na parapecie ukochane storczyki i ta wanna w której mieszczą się oboje i chlapią na potęgę i ich śmiech dziki, jak wraca Tata i zakrada się do łazienki i udaje potwora i wszyscy udajemy potwory....
I kocham zachodzące słońce, te ciepłe kolory i kształty. I te ich pokoiki oblane tym światłem i ten spokój i bezpieczeństwo. I moje wielkie okno w sypialni.
A potem ta cisza i ich spokojne oddechy, które właśnie zapadły w sen, i okrywanie kołdrą, i ciche zamykanie drzwi (cholera znowu koty klamkowce przeszkadzają).
Za tym gonię, za moją codziennością, rutyną, spokojem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz